قالب خبری داریا نیوز

دست یاری اهالی تنیس روی میز به سوی وزارت ورزش/ انتصاب سرپرستی بی طرف راه علاج تنیس روی میز / برکناری یا مجمع فوق العاده

تنیس روی میز کشورمان شرایط پر فراز و نشیبی را در سال های اخیر طی نموده است ، شرایطی که در مجموع منجر به رکود و از بین رفتن پشتوانه ها گردیده و حتی وضعیت سال های پیش رو را نیز قطعاً با مشکلات اساسی روبرو می نماید.

اگر بپذیریم که مهمترین اصل در مباحث فنی یک مجموعه ورزشی همانا وضعیت تیم های ملی و نخبگانشان در سطوح بین المللی می باشد ، باید صادقانه اذعان نماییم که شرایط فنی ، رنکینگی و تجارب بین المللی بازیکنان تیم ملی از فاصله ها و تفاوت های بسیار شهادت می دهد .

نزدیک ترین جوان برای رسیدن به ترکیب اصلی تیم ملی فردی می باشد که اتفاقاً در سال های اخیر بیشتر از دیگر جوانان مورد توجه قرار گرفته و اما او هم در حال حاضر با ۵۰۰ پله اختلاف نسبت به نوشاد عالمیان و بین ۲۰۰ تا ۳۰۰ پله فاصله رنکینگی با نفرات دوم تا پنجم ایرانی های حاضر در رنکینگ جهانی روزگار می گذراند .

رنکینگ نوشاد عالمیان ۵۷ نفر اول تیم ملی، رنکینگ پوریا عمرانی ۵۸۹ و رنکینگ نیما عالمیان ، نوروزی و اخلاق پسند نفرات دوم تا چهارم تیم ملی به ترتیب ۲۷۱ ، ۳۰۵ و ۳۳۴ می باشد

در بانوان این موارد بسیار چشمگیر تر و فاصله ها حتی به ۵۰۰ تا ۶۰۰ پله رنکینگی نیز رسیده است ، نسلی از بانوان که خود طی فرایندی جانشین امثال تیتارنکو و عاطفه کریمی شده بودند و باعث ارتقای بخش بانوان تنیس روی میز ، حالا در پشت سر خود جوانانی را می بینند که علی رغم دارا بودن استعدادهای ناب ، فرسنگ ها فاصله رنکینگی ، فنی و تجارب بین المللی را نسبت به اعضای حال حاضر تیم ملی بانوان تجربه می نمایند و ضمن اینکه سن نفرات مطرح کنونی نیز نسبت به چهار سال گذشته افزایش یافته است .

رنکینگ ندا شهسواری نفر اول تیم ملی ۴۷۶ ، رنکینگ جوانانی به مانند مهشید اشتری و زهرا علوی به ترتیب ۱۰۷۵ و ۱۱۴۳ و از طرفی رنکینگ محجوبه عمرانی و مریم صامت نفرات دوم و سوم تیم ملی به ترتیب ۵۵۴ و ۶۵۳ می باشد

کسب مقام های نهم و دهم آخرین مسابقات جوانان و نوجوانان آسیا در هر دو بخش دختران و پسران و توضیحات فوق الذکر بدیهی ترین سند برای رکود و سکون و آینده ای بس مخاطره آمیز در تیم های ملی مختلف و بالطبع بخش فنی تنیس روی میز کشورمان می باشد .

بی توجهی مطلق به استان ها یکی دیگر از بی شمار فرصت ها و پتانسیل های نابی می باشد که در سال های اخیر با اجرای برنامه هایی خاص ، آشکارا موجب از هم گسیختگی و بی رمقی در تنیس روی میز کشور گردیده اگر چه با تلاش خالصانه معدودی افراد دلسوز ، هنوز بخش هایی از کشور با دوپینگ عشق و علاقه شخصی و از خود گذشتگی و البته با چوب هایی در زیر بغل سرپا نگه داشته شده و جالب اینکه همین معدود نفرات نیز مورد بی توجهی و کم لطفی قرار می گیرند .

از دیگر چالش های مهم تنیس روی میز بی اعتمادی مطلق فی مابین بخش وسیعی از اهالی این ورزش با متولیان می باشد ، موضوعی بسیار مهم و کلیدی برای هدایت یک مجموعه ورزشی آن هم در گستره کشوری که تهدیدی جدی به شمار می رود .

چه عامل و عواملی باعث گردیده که بسیاری از نخبگان و کارشناسان این ورزش یا عطای کار کردن با این سیستم مدیریتی را به لقایش ببخشند و یا علی رغم اصرار و واسطه گری ها و حتی در یکی دو سال اخیر قول و قرار های اعطای پست و مقام راضی به همکاری نشوند .

مطمئناً عملکرد متولیان حاضر و از سمت و سوی دیگر رویکرد این افراد نسبت به نیروهای انسانی و البته نوع برنامه ها و تفکرات حاکم از بزرگترین عوامل بوجود آمدن بی اعتمادی ها بین بخش وسیعی از متخصصان و مدیران کاربلد با متولیان حال حاضر تنیس روی میز کشور می باشد .

به طور مثال وقتی لبیک گویان اولیه و ثانویه به متولیان حاضر برای کمک به تنیس روی میز هر کدام در کمتر از چند ماه و یا حداکثر یک سال با انواع ترفند های تخریبی از تنیس روی میز جدا می شوند و حتی با اعمال نفوذ اجازه فعالیت و خدمت به تنیس روی میز را در دیگر نقاط کشور نمی یابند ، وقتی بسیاری از افراد حتی با خواهش و واسطه گری حاضر به همکاری نمی شوند و از طرفی معدودی منافع جوی پشت و جلوی پرده با کارنامه ای کاملاً مشخص و با بعضاً با قهر و آشتی های تکراری ، دارای جایگاه می شوند باید هم شاهد دوری جستن بسیاری از نفرات شایسته ، مستقل و دلسوز از متولیان حاضر باشیم .

نمی خواهیم به ریز موارد و مسائل بپردازیم و فقط به همین نکته اشاره می کنیم که در سال های اخیر بنیان های پهلوانی و مردانگی در این ورزش به شدت آسیب دیده ، جایگاه ها با بکارگیری بعضی افراد ارزش واقعی خود را از دست داده ، خارج نشینان و مسئله داران ارج و قرب داشته ، احترام به پیشکسوتان واقعی و دل سوخته محلی از اعراب نداشته و نتیجه این مواد عملکرد و آینده ای مخاطره آمیز می باشد که همگان شاهد آن می باشیم .

سیستمی که به روزمرگی افتاده و جز مطرح کردن تبلیغی تک ستاره ای به نام نوشاد عالمیان که او هم محصول استعداد و سخت کوشی خود و یک سیستم تمرینی طراحی شده در قبل می باشد ، هیچ ادعایی نمی تواند در رابطه با خدمت به تنیس روی میز کشورمان داشته باشد ، نوشادی که قطعاً در صورت وجود یک سیستم مدیریتی و فنی مبتنی بر دلسوزی ، برنامه و دانش می توانست این روزها شرایط بسیار بهتری را تجربه نماید و به واقع عملکرد سال های اخیر متولیان مدیریتی و فنی ، سرنوشت استعدادی ناب همچون نوشاد را که شاید هر ۵۰ سال یک بار در ورزش تنیس روی میز مطرح گردد با مخاطرات و تهدید های جدی مواجه نموده است .

و البته این سیستم مزایایی هم داشته است ، مزایایی به مانند هنر و برنامه برای اختلاف اندازی و بحران آفرینی و از طرفی دیگر رو کردن واقعیت های درونی انگشت شماری از پینگ پنگی ها نیز از مزایایی ناب سیستم مدیریتی سال های اخیر می باشد.

صراحتاً اعلام می داریم که وزارت ورزش می تواند حسب وظایف قانونی ، پینگ پنگ کشورمان را در اسرع وقت از این وضعیت خارج نموده چرا که اینجا مباحث ملی مطرح است نه مسائل شخصی و یا راضی نمودن این و یا آن مرکز سیاسی و حتی مراکز بین المللی در ورزش .

قانونگذار به صراحت راه کارهایی را همچون برکناری بنا به دلایل مختلف و یا برگزاری مجمع فوق العاده را پیش روی وزارت نشینان ورزش قرار داده و این مدیران جدید که اتفاقاً در همین زمان اندک ثابت نموده اند که ورزشی فکر کرده و راه کارهای خوبی را نیز برای رتق و فتق امور در حال اجرا دارند، می توانند تنیس روی میز را با انجام اقداماتی اساسی و ریشه ای از وضعیت موجود رهایی بخشند .

ما همواره و حتی در سال های پیش از این و شاید در دوره قبلی نیز اعلام داشته ایم که تنها راه برقراری یک سیستم مدیریتی ورزشی شایسته و حتی کارآمد تر از قبل ، همانا انتصاب سرپرستی بی طرف و برگزاری یک انتخابات عادلانه با حضور افراد کارنامه دار و برنامه محور می باشد . انشالله بزودی این امکان برای تنیس روی میز کشورمان فراهم گردد .