با تمرینات خانگی نمیشود به دسته یک جهان رسید
تیم ملی پینگپنگ ایران در حالی مسابقههای جهانی را به پایان رساند که این بار هم نتوانست خود را به دسته اول جهان برساند.
به گزارش پایگاه تخصصی پینگ پنگ کشور وبه نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیم ملی پینگپنگ مردان ایران در مسابقههای جهانی که در توکیوی ژاپن برگزار شد، با قبول دو شکست و چهار پیروزی به عنوان ۲۹ اکتفا کرد و به دسته اول جهان نرسید.
تیم پینگپنگ مردان ایران که در سال ۹۲ روزهای پرحاشیهای را پشت سر گذاشته بود و به دلیل استعفای علیدخت، سرمربی سابق تیم ملی نتوانست طبق برنامه مشخص شده پیش رود، تنها ۱۰ روز مانده تا مسابقههای جهانی به اردویی در مجارستان رفت. نوشاد و نیما عالمیان بدون حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی، پوریا عمرانی به عنوان نفر اول مسابقات دسته برتر و افشین نوروزی هم پس از دو سال دوری از تیم ملی و پشت سر گذاشتن دوره محرومیت خود پس از داشتن عملکرد خوب در مسابقههای دسته برتر به اردوی تیم ملی رسیدند.
صعود به دسته یک، نتیجهی خوب از نظر سرمربی
احمد جعفری پور که پس از علیدخت برای دومین بار به عنوان سرمربی تیم ملی همکاریاش را با فدراسیون آغاز کرده بود پیش از اعزام تیم به توکیو اعلام کرد که اگر ایران بتواند به دسته یک جهان صعود کند، نتیجه خوبی گرفته است. او تاکید کرد که باید بیشتر از این ها اردوهای برون مرزی برای ملی پوشان ایران پیش از مسابقههای جهانی برگزار می شد.
رنکینگ تیمی حریفان ایران
ایران در حالی که رنکینگ ۳۳ دنیا را به خود اختصاص داده بود، در این دوره از رقابتها و در مرحله گروهی دسته دوم با تیمهای استرالیا (۴۳)، ایتالیا (۳۰)، هند (۲۱)، پاراگوئه (۶۲) و آرژانتین (۳۹) همگروه شد و در اولین بازی خود در شرایطی به مصاف استرالیا رفت که بهترین پینگپنگ باز استرالیا «دیوید پاول» رنکینگ ۴۱۳ جهان را در اختیار داشت.
نوشاد عالمیان با رنکینگ (۶۰) جهان به عنوان بهترین ملیپوش ایران مقابل پاول بازی را با نتیجه سه بر یک به نفع خود پایان داد و نیما عالمیان با رنکینگ (۲۲۹) مقابل این بازیکن سه بر دو بازی خود را واگذار کرد.
در این دیدار افشین نوروزی مقابل حریف استرالیایی خود ۳ بر دو پیروز شد و نوشاد عالمیان هم بازی دوم خود را برابر “همینگ هو”انجام داد و ۳ بر یک به پیروزی رسید تا ایران در نهایت ۳ بر یک از سد استرالیا بگذرد.
پیروزی خوب مقابل ایتالیا
ایران در حالی دومین بازی خود را برابر ایتالیا انجام دادند که پینگپنگ بازان ایران دو سال پیش در مسابقههای جهانی تیمی، مقابل این تیم شکست خورده بودند. ملی پوشان پینگ پنگ در یک بازی نزدیک موفق شد با نتیجه ۳ بر ۲ ایتالیا را از پیش رو بردارد. بهترین بازیکن ایتالیا در این دیدار “بوبوسیکا میهای” با رنکینگ ۱۱۶ جهان بود که یک بار برابر نیما عالمیان به برتری رسید اما وقتی “میهای” مقابل نوشاد عالمیان بازی کرد با نتیجه ۳ بر ۲ شکست خورد. در این دیدار افشین نوروزی هم پیروزی ۳- ۲ را برابر “لئوناردو موتی” به دست آورد و در نهایت دو پیروزی برادران عالمیان برابر حریفانشان باعث برتری ایران مقابل ایتالیا شد.
شکست دوباره از رقیب آسیایی
در گام بعدی پینگپنگ بازان ایران برای حریف قدیمی خود یعنی هند با رنکینگ ۲۱ جهان صفآرایی کردند.هند که در این رقابتها با تیم اصلی خود به میدان رفته بود، کار آسانی را برابر ایران پیش رو نداشت.”کمال آچاندا”ی هندی به عنوان اولین پینگپنگ باز با رنکینگ ۳۲ برابر نیما عالمیان به میدان رفت و در بازی نزدیک ۳ بر ۲ به پیروزی رسید. اما نوشاد عالمیان ۳ بر صفر از سد “هرمت دسایی ” با رنکینگ ۱۳۶ گذشت و افشین نوروزی هم “سامیجیت گوش” با رنکینگ ۱۱۸ را سه بر صفر از پیش رو برداشت.
در ادامه این دیدار “کمال” با نوشاد عالمیان پیکار کرد و در نهایت نوشاد را سه بر یک شکست داد تا برتری ایران به پیروزی نیما عالمیان مقابل “دسایی” ختم شود هر چند نیما عالمیان مقابل حریف خود توانست ذر یک ست پیروز شود اما سه ست دیگر را واگذار کرد تا در نهایت ایران سه بر دو مقابل حریف کهنه کارش شکست دیگری را تجربه کند.
پاراگوئه، حریف دست گرمی
دیدار با پاراگوئه ایستگاه بعدی ملیپوشان پینگپنگ ایران در این رقابتها بود، تیم پاراگوئه که در رده ۶۲ جهان قرار دارد. “آگوری” را با رنکینگ (۲۰۱) “الکساندرو رزوس” با رنکینگ ۶۲۰ و (الکس گاوان) را با رنکینگ ۴۹۸ در ترکیب اصلی خود داشت هر چند در نهایت این ملی پوشان ایران بودند که با نتیجه سه بر صفر حریف خود را شکست دادند تا در آخرین بازی خود در مرحله گروهی برابر آرژانتین به میدان بروند.
صعود به دور حذفی با برتری مقابل آرژانتین
ترکیب تیم ملی آرژانتین (رنکینگ۳۹ جهان) را هم در این رقابت ها “دیگو تمپرلی” با رنکینگ (۳۶۲)، “رودریگو گالبرت” با رنکینگ ۴۰۴ و “فرانسو تیولو” تشکیل می داد که پینگ پنگ بازان ایران برابر این حریفان نیز سه بر صفر به پیروزی رسیدند تا برای رسیدن به دسته یک جهان ایران امیدوارانه به مرحله حذفی برسند.
تیم ایران با توجه به چهار پیروزی و یک شکست در مرحله گروهی و شکست هند مقابل ایتالیا با تفاضل گیم نسبت به هند به عنوان صدرنشین گروه به مرحله بعد رسید و حریف اسلواکی شد.
ناکامی بزرگ مقابل اسلواکی
سرشناسترین پینگپنگ باز اسلواکی “توماس کنات” با رنکینگ ۱۰۲ جهان بود که نوشاد برابر این پینگپنگ باز تنها یک گیم را از آن خود کرد و سه بر یک شکست خورد. نیما عالمیان هم مقابل “پیتج لوبومیر” با رنکینگ ۱۳۸ بازی کرد که در یک بازی نزدیک در نهایت سه بر دو مغلوب شد. افشین نوروزی هم که در مرحله گروهی مقابل حریفانش بسیار خوب ظاهر شده بود مقابل “پیتر سردا” که رنکینگ ۱۸۰ دارد هم قدرتمند ظاهر شد و سه بر صفر به پیروزی رسید.اما دور از انتظارترین بازی در این دوره از رقابتها برای تیم ایران، دیدار نوشاد عالمیان برابر “پیتج لوبولیر” بود.
پینگپنگ باز المپیکی ایران در گیمهای اول و دوم با نتایج ۱۱-۸ و ۱۱-۲ “بسیار ضعیف ظاهر شد و در گیم سوم هم قصد داشت با راکت دوم مسابقه دهد و به همین دلیل رویه راکت خود را پیش از آغاز بازی پاره کرد که این موضوع باعث شد داور مسابقه رای به باخت فنی نوشاد بدهد تا این پینگپنگ باز المپیکی سه بر صفر مقابل حریف نه چندان قدر خود شکست بخورد و پرونده ایران در این رقابتها پیش از رسیدن به دسته اول جهان بسته شود.
تیم ملی پینگپنگ مردان ایران در این دوره از رقابتها رده ۲۹ جهان را به همراه تیمهای اسلواکی، نیجریه و مصر به خود اختصاص داد تا نسبت به دوره پیش چهار پله صعود را تجربه کند. هرچند اگر نگاهی به حریفان ملیپوشان در این دوره از رقابتها داشته باشیم مشخص میشود که رنکینگ بازیکنان ایران برابر تیمهای پیش رو به جز هند به صورت میانگین از وضعیت بهتری برخوردار بوده است.
نوشاد دیگر برگ برنده نبود
در این مسابقهها بر خلاف همیشه نوشاد عالمیان برگ برنده تیم ایران محسوب نمیشد و او نتوانست در برخی بازیها حتی برابر پینگپنگ بازانی که بیش از ۵۰ رده از او پایینتر بودند بازی خوبی را به نمایش بگذارد.
در این دوره از رقابتها میتوان کارنامه قبولی را به دست افشین نوروزی داد که پس از بازگشت دوباره به تیم ملی ثابت کرد هنوز در میادین خارجی شرایط ایدهآلی قرار دارد و میتوان بر روی او به عنوان مهره اصلی تیم ملی حساب باز کرد. نوروزی که چند صباحی هم به دلیل حضور نداشتن در بازیهای بینالمللی از رنکینگ جهانی حذف شده بود، در چند بازی حریفانی را شکست داد که از نظر ردهبندی چندین رتبه از او بالاتر بودند.
اما نیما عالمیان هم در این مسابقهها مقابل حریفان خود خوب ظاهر شد. او در برخی دیدارها هرچند در نهایت نتیجه را واگذار کرد اما توانست بازی قابل قبولی را ارائه دهد و از برخی حریفان قدرتمند خود گیم بگیرد.
پوریا عمرانی هم که در این مسابقهها مهره چهارم تیم ملی محسوب میشد تنها شانس بازی مقابل پاراگوئه را به دست آورد و بازی خود را با پیروزی پشت سر گذاشت.
با تمرینات خانگی نمیشود به دسته یک جهان رسید
به گزارش ایسنا، ناکامی ایران در رسیدن به دسته اول جهان باز هم نشان داد که بدون برنامهریزی مدون و نبودن اردوهای برون مرزی همچنین همدلی در یک رشته ورزشی نمیتوان حتی از نابغه آن رشته هم انتظار کسب نتیجه داشت و از نوشاد عالمیان نیز به عنوان پدیده پینگپنگ ایران که در سالهای اخیر تواناییهای خود را بارها و بارها در میادین بزرگ بینالمللی همچون المپیک ثابت کرده است هم وقتی شرایط برای رشد و ارتقای سطح آمادگی وجود نداشته باشد نمیتوان انتظار معجزه داشت.
در حالی که فدراسیون پینگپنگ از دو سال پیش بارها و بارها از حمایت و برنامهریزی برای حضور قدرتمند ایران در مسابقههای جهانی ژاپن سخن گفته بود، در نهایت تنها یک اردوی ۱۰ روزه مجارستان به ملیپوشان اختصاص یافت تا داستان تمرینهای شخصی ملیپوشان در خانههایشان و حواشی همیشگی پینگپنگ و در نهایت ناکامی در مسابقههای بینالمللی ادامه یابد.
هرچند فدراسیون پینگپنگ ایران همچون سایر فدراسیونها با مشکلات مالی دست و پنجه نرم میکند ولی سوال اصلی این است که چرا فدراسیون های دیگر در هر شرایطی اردوهای متوالی را برای تیم ملی خود تعریف میکنند اما چرا هیچگاه برنامه مدون از سوی فدراسیون پینگپنگ برای ملی پوشان اجرایی نمی شود؟
آیا باید منتظر بود تا پینگپنگ به روزهای بدون پدیده اش بازگردد و امیدوار باشد که شاید نوشاد دیگری در بین راکت بدستان جوان ظهور کند؟ یا اینکه هر شکست و ناکامی میتواند تجربهای سازنده برای مسئولان و اهل پینگپنگ در ورزش ایران باشد تا بدور از حاشیه اردوی تیم ملی براساس برنامه پیش رود تا بتوان درباره عملکرد ملی پوشان در شرایطی استاندارد قضاوت کرد؟!
به گزارش ایسنا، تلاشهای خبرنگار ایسنا برای تماس با رییس و دبیر فدراسیون پینگپنگ برای بررسی وضعیت تیم ملی، بینتیجه ماند.
با سلام باید دلایل نتایج دور از انتظار نیما و نوشاد از منظر های تکنیکی و تاکتیکی ، مسائل ذهنی ، محیط و ….. مورد بررسی و اسیب شناسی قرار گیرد و انداختن موضوع به گردن سربازی مشکلی را حل نمیکند.