قالب خبری داریا نیوز

برای اجرای یک عملکرد مسابقاتی مناسب در تمامی رشته های ورزشی برنامه ریزی های بلند مدت لازم است . این برنامه ها که ماکروسیکل نامیده میشود ممکن است دارای یک پیک یا دو پیک و یا سه پیک (بسته به تعداد مسابقات مهم در سال)باشد و در داخل این برنامه ها مزو سیکل ها و میکرو سیکلها قرار دارد . برنامه هایی با بیش از سه پیک در سال منجر به سازگاری مناسب نشده و بایستی یکی دو تا از مسابقات را در درجه دوم اهمیت قرار داده و به مسابقات مهمتر توجه کرد..

برنامه اجرا شده برای تیمهای بانوان به گونه ای بود که عملا منجر به بهبود عملکرد نمیگردید و نگهداری وضع موجود هم تنها دست اورد ممکن بود که آنهم بدست نیامد البته اگر تیم مکزیک که رشد مناسبی داشت در نظر نگیریم و بفرض با نیوزلند هم مواجه میشدیم احتمال پیروزی ما ضعیف بود .

بهر حال بانوان ما نهایت تلاش خود را نمودند اما روند برنامه سالانه انها با توجه به اردوها و لیگ بانوان و حریفهای تمرینی موجود ،به گونه ای است که توقع راه یافتن به دسته دو را نمیتوان داشت. متاسفانه برتیمهای امید و جوانان دختر هم همین روند حکمفرماست.

در خصوص آقایان هم تمام امیدها بر امادگی ذهنی روانی ،تکنیکی و تاکتیکی و فیزیولوؤیکی نوشاد بود . همگان حتی پدر محترم ایشان و ریاست فدراسیون و مربی محترم تیم ملی و رسانه ها اذعان دارند که نوشاد امادگی نداشت.

اولین سوال من اینست که ما چرا نفر پنجم که اتفاقا با تجربه هم بود نبردیم ؟ بعد اینکه نقش روانشناس محترم فدراسیون در این امادگی چه بوده؟ اگر مشکل را از قبل میدانستید برای ارتقائ نفرات بعدی و نوشاد چکار شد؟ حریف همیشگی ما یعنی هندوستان که پیروز شد .

عملکرد نیما هم در حد متوسط رو به کم بود.نوروزی عالی بود و در حد انتظار. اما دلیل ان بنا به گفته ریاست فدراسیون محرومیت دو ساله بود. اگر محرومیت خوب است که فکر کنم بقیه نفرات را بفرستیم تیم ملی چین را خواهند برد چون بیشتر محرومیت چشیده اند .مسلما نوروزی با توجه به تجاربش و به کمک مربیان خودش و هم تمرینی هاش توانسته خود را ارتقاء دهد و نقش فدراسیون در این ارتباط کمرنگ است.

عدم توجه به تمام زیر ساختهای دوران فدراسیون گذشته و مربیان قبلی و بی انگیزه کردن تمام نخبه های این رشته ،مشکلی نیست که حتی با یک برنامه سالانه حل شود و باید چند برنامه را کنار هم گذاشت تا برای سال ۲۰۱۸ آماده شویم.کمیته فنی باید توان ارزیابی و آنالیز عملکرد ی مسابقاتی را داشته باشد و اسیب شناسی دقیق بعمل بیاید .

متاسفانه ترکیب متمایل به داوری این کمیته خود معضلی شده که بر مستقل نبودن کمیته سایه انداخته است.و مشکل را دو چندان کرده است .تضعیف لیگهای داخل کشور و عدم حمایت از استانها و مربیان سازنده،بروز نکردن اطلاعات مربیان هم از دیگر مسائل است که باید مد نظر قرار گرفته و تجدید نظر شود.

اما اینکه تمام تصمیمات بعهده رییس فدراسیون است و دبیر و بقیه کمیته ها عملا در تصمیمات موثر نیستند اینهم یکی دیگر از مسائل است که بایستی مورد مداقه قرار گیرد.

بعضی از دوستان عدم تامین مالی و مشکلات ناشی از آن را عنوان مینمایند من متوجه نمیشوم که اگر مدیریت مربوطه توان تامین اعتبارات مورد نیاز جهت اجرای حتی بخشی از برنامه های خود را ندارد ،چه اصراری به ادامه این روند وجود دارد؟

اگر وزارت ورزش و کمیته المپیک شما را حمایت نمیکنند و فدراسیون هم توان پولسازی و درآمد زایی را ندارد و کادر فنی هم شما را قبول ندارند و اعتبار رشته هم کم کم مخدوش شده و حتی تا الان معلوم نیست که در مسابقات اسیایی خواهیم بود یا خیر ؟

استانها هم بدلیل مشکلات عدیده و از جمله عدم حمایت و کمک مالی فدراسیون دچار مشکل هستند،شما هم که از بودن در فدراسیون و سفرهای مربوطه لذت نمیبرید! پول جوائز بازیکنان و کادر فدراسیون و مربیان تیم ملی را پرداخت نمیکنید و همیشه در اخر کار این بقیه هستند که مقصرند!چرا این روند نافرجام را ادامه میدهید؟

در پایان از تمامی مربیان و ورزشکاران ملی پوش که نهایت تلاش را برای سربلندی ایران بکار بردند تشکر و قدردانی مینمایم و برایشان توفیقات روز افزون خواهانم.

((امیر عمیدی))