قالب خبری داریا نیوز

زنده یاد حمید کرلو در ده سالی که در رقابت و مبارزه و تلاش و فعالیت ، تنیس روی میز بازی می کرد بازیکنان قوی و بسیار پر قدرت متعددی نظیر: امیر احتشام زاده، هوشنگ بزرگ زاده، یوسف تیز هوش، محمد اصلاحچی (یلدا)، ادموندبیت خدا، ارمن قهرمانیان، اکبر شیرازی ، محسن اسلامی مقدم، رضا تهرانی و ….. در صحنه مسابقات تنیس روی میز کشور بودند و قهرمان شدن و به عضویت تیم ملی در آمدن در آن زمان، کار ساده ای نبود که مرحوم حمید کرلو، با کاتهای اره کشی و ساطوری مانندو حمله های کشنده و با تمرکز فکری عالی خود از جمله جزو ۳ بازیکن برتر تنیس روی میز ایران بود.

ساختار اساس بازی حمید کرلو، بر پایه ضربه های دفاعی کات ((بک اسپین )) و تک حمله های کشنده اش بود.

اعتماد بنفس و روحیه عالی که قادر بود تحت هر شرایطی کیفیت با ارزش بازی خود را به معرض نمایش بگذارد از او یک بازیکن نامی و مشهور و استثنائی ساخته بود. کاتهای پر پیچ و کوتاه و پر کیفیت زنده یاد کرلو، اغلب بازیکنان را با مشکل روبه رو، می کرد و ادامه حمله های حریفان را غیر ممکن می ساخت.

در ظاهر حمید از نظر قدرت بدنی ضعیف بود ولی در عمل او از یک قدرت بازی بسیار بالائی برخوردار بود. حمید کرلو که خداوند یک چهره زیبائی را به او اعطا کرده بود نه فقط دارای یک بازی محکم و مداوم بود ، بلکه حرکات بسیار زیبای تکنیکی او پیوسته تحسین تماشاگران را بر می انگیخت.

حمید کرلو دارای یک دفاع محکم غیر قابل نفوذ بود و همیشه اوج هنر، یک بازیکن کات کش را به نمایش می گذارد و به یک بازیکن (( مچ طلائی )) معروف بود.

شادروان کرلو هرگاه که فرصت بدست می آورد حمله های تمام کننده و پر قدرت خود را به گوشه های میز حریف روانه می کرد و بالاخره در یک رالی طولانی تشخیص می داد که چه عملیاتی را بکار ببرد و همیشه آماده حمله زدن بود و برگشتهای حساب شده ای را انجام می داد و راه پیروزی را برای خود باز می کرد.

حمید کرلو در مسابقات جهانی ۱۹۵۷ استکهلم و ۱۹۵۹ دورتموند و در بازیهای اسیائی ۱۹۵۸ توکیو که تیم ایران به مدال برنز این بازیها دست پیدا کرد حضور داشت ، افزون بر این ۲ بار در دهه ۱۹۵۰ در مسابقات بین المللی پاکستان به همراه امیر احتشام زاده حضور داشت.

حمید کرلو حمله های حریفان خود را مانند یک دیوار برگشت می داد و آشکارترین مهارت او این بود که توپ را هرگز از دست نمی داد و به هر نحوی شده حتی اگر شیرجه هم برود به توپ می رسید و راکت خود را پشت توپ قرار می داد.

حمید سرانجام نتوانست معمای زندگی خود را حل کند و در سنین میان سالی  ودر (۳۶ سالگی ) روحش به پرواز در آمد و از دنیا رفت.

یادش گرامی و روحش شاد باد

نویسنده:امیر میر صادقی