قالب خبری داریا نیوز

تأیید خبر استعمال دخانیات در یکی از رشته‌های المپیکی شهامت زیادی می‌خواست که خوشبختانه یکی از مدیران فدراسیون‌های ورزشی به خرج داده و آیین‌نامه انضباطی شدید‌اللحنی را برای ریشه‌کن کردن این معضل ابلاغ کرده است، اما چالش اصلی زمانی شکل می‌گیرد که اینگونه آیین‌نامه‌ها در حد نامه‌ای اداری باقی بمانند و هرگز به مرحله اجرا درنیایند.

استفاده از انواع دخانیات واقعیتی است در ورزش ایران که متأسفانه به جای بررسی علل ترویج، پیشگیری و مبارزه با این واقعیت مسئولان ترجیح می‌دهند به این موضوع نپردازند و از پاسخگویی به سؤالات در این باره فرار کنند. هرچند که روی آوردن برخی از ورزشکاران به دخانیات مسئله خوشایند و افتخارآمیزی نیست که هر کسی دوست داشته باشد درباره آن صحبت کند، اما باید قبول کنیم که این چالش نیز جزئی از ورزش ماست و باید پیش از آنکه تبدیل به بحرانی غیرقابل کنترل شود فکری برای رفع آن بکنیم.

موضوعی که فدراسیون تنیس روی میز به آن پرداخته و حاضر شده در موردش با رسانه‌ها صحبت کند، بحثی جدی است که برای خلاص شدن از آن نیازمند بررسی و اقدامات کارشناسانه هستیم. رئیس فعلی این فدراسیون تأیید کرده که تعدادی از مربیان و بازیکنان تنیس روی میز علاقه زیادی به استعمال دخانیات دارند و این مسئله زنگ خطری برای ورزش ایران است.

تا قبل از این دودی بودن برخی از فوتبالیست‌ها که متأسفانه تعدادشان کم هم نیست، بر کسی پوشیده نبود. رشته پرطرفداری چون فوتبال که گردش مالی آن بسیار سرسام‌آور است به جای آنکه هر روز در جهت رشد فرهنگی گام بردارد با انواع و اقسام حواشی ریز و درشت دست و پنجه نرم می‌کند. علاقه عجیب تعداد زیادی از فوتبالیست‌های وطنی به سیگار و مشتقات آن بحثی نیست که مربوط به امروز و دیروز باشد. حواشی این رشته به حدی زیادی است که سیگار و قلیان کشیدن فوتبالیست‌ها بین آنها گم شده و حتی بزرگان این رشته امیدوارند این مسئله به سیگار و قلیان کشیدن ختم شود، چراکه بررسی‌های دقیق‌تر نشان داده برخی از بازیکنان جوان در استفاده از مواد مخدر خطرناک‌تر و اعتیادآور دیگر نیز کارکشته شده‌اند.

در حالی که همه از این واقعیت تلخ و رواج روزافزون آن آگاه هستند ولی هیچ تلاشی برای ریشه‌کن کردنش برنمی‌دارند. اهمال مسئولان و بی‌تفاوتی آنها پیش از این فضایی را مهیا کرد تا فوتبالیست‌های دودی با خیالی آسوده و بدون دغدغه حتی عکس‌های قلیان کشیدنشان را نیز در فضای مجازی منتشر کنند. از همه بدتر اینکه بازتاب آنها در رسانه‌ها هم آقایان را به فکر جریمه و برخورد با خاطیان نینداخت تا در شرایط فعلی سیگاری بودن یک فوتبالیست به یک عرف در فوتبال تبدیل شود.

سرایت معضل نگران‌کننده فوق به سایر رشته‌ها زنگ خطری جدی است که تمامی رشته‌ها باید توجهی ویژه به آن داشته باشند. انتظار می‌رود تنیس روی میز با داشتن سه نماینده در المپیک ریو از چنین حواشی دور باشد. منتها وقتی رئیس فدراسیون استعمال دخانیات از سوی برخی ورزشکاران و حتی ملی‌پوشان این رشته را تأیید کرده، دیگر نباید و نمی‌توان نسبت به آن بی‌تفاوت بود.

ابلاغ قوانین انضباطی به تمامی تیم‌ها و شهرهای مختلف گام مثبتی است که خوشبختانه مسئولان تنیس روی میز برداشته‌اند. با وجود این و با توجه به اینکه در ورزش کشور پر است از آیین‌نامه‌های مختلف که هرگز به مرحله اجرا نمی‌رسند، امیدوارم تنیس روی میز جزو این فدراسیون‌ها نباشد.

مستطیل سبزی که علاوه بر کمیته انضباطی، کمیته اخلاق هم دارد باز هم از شر حاشیه‌های مرتبط با استعمال دخانیات در امان نیست، چراکه مدیرانش نه تنها توجهی به این چالش مهم نمی‌کنند بلکه با متهم کردن رسانه‌ها پشت فوتبالیست‌های متخلف درمی‌آیند و به جای در نظر گرفتن جریمه و تنبیه از آنها حمایت می‌کنند. برخلاف فوتبال بی‌در و پیکر ایران در فوتبال روز دنیا بازیکنی که دخانیات مصرف کند، حتی ستاره‌های مشهور، با جریمه‌های سنگینی روبه‌رو خواهند شد.

از طرفی قارداشی، رئیس فعلی فدراسیون تنیس روی میز در اظهاراتش سعی کرده اتفاقات رخ داده را به گردن رؤسای سابق بیندازد، حربه‌ای که بسیاری از مدیران از آن استفاده می‌کنند. در حالی که فرقی نمی‌کند چه کسی مدیر است و مسئولیت برعهده کیست.

مهم این است که رشته بی‌حاشیه و البته موفقی چون تنیس روی میز نیز از گزند چالش‌های روز جامعه در امان نمانده و چه بسا بی‌تفاوتی و درگیری‌های داخلی مسئولان و مدیران مانعی بزرگ بر سر راه پیشرفت آنها ایجاد کند.