امروز: جمعه, ۳۰ شهریور , ۱۴۰۳ | ۰۰:۵۸:۲۳  آخرین بروزرسانی : آذر ۲۵ام, ۱۳۹۰
سرخط خبری :
تبلیغات
  • تاریخ انتشار خبر : پنجشنبه ۵ آبان ۱۳۹۰ | کد خبر : 7979
    ارسال خبر چاپ خبر
  • وقتی برای نخستین بار زنان در سال ۱۹۰۰ میلادی حضور در المپیک پاریس را تجربه کردند شاید کسی تصور نمی‌کرد با گذشت زمان، مدال‌آوری بانوان ورزشکار هر کشور تا چه حد در ارتقای جایگاه کاروان ورزشی آنها در المپیک تاثیرگذار است، اما امروز بانوان و حضور موثر آنها در میادین مهم ورزشی امری است که…

    وقتی برای نخستین بار زنان در سال ۱۹۰۰ میلادی حضور در المپیک پاریس را تجربه کردند شاید کسی تصور نمی‌کرد با گذشت زمان، مدال‌آوری بانوان ورزشکار هر کشور تا چه حد در ارتقای جایگاه کاروان ورزشی آنها در المپیک تاثیرگذار است، اما امروز بانوان و حضور موثر آنها در میادین مهم ورزشی امری است که کمتر کسی آن را انکار می‌کند.
    در کشور ما اما به دلایل مختلف در طول سال‌های متمادی ورزش بانوان در سایه قرار گرفت و در مقاطعی بلندمدت حتی به دست فراموشی سپرده شد،‌ آنقدر که فاصله ما با ورزش بانوان در بعد قهرمانی با خیلی از کشورهای دنیا زیاد و زیادتر شد تا این‌که در سال‌های اخیر، مسوولان وقت سازمان تربیت‌بدنی و فدراسیون‌ها به این باور رسیدند که توجه به ورزش بانوان و تلاش برای پیشرفت آنها در رشته‌های مختلف ورزشی به افتخار‌آفرینی بیشتر ورزش ایران در جهان می‌تواند کمک شایان توجهی کند.
    بازی‌های آسیایی گوانگجو نقطه عطفی در ورزش بانوان ایران بود، جایی که کسب مدال‌های رنگارنگ توسط بانوان ملی‌پوش کشورمان همه را به یقین رساند که این گروه از ورزشکاران با پتانسیل بالای خود می‌‌توانند سهم بسزایی در ارتقای جایگاه ورزش ایران در مسابقات بین‌المللی داشته باشند.
    وقتی المپیک پکن به پایان رسید محمد علی‌آبادی، رئیس وقت سازمان تربیت‌بدنی وعده داد شمار نمایندگان زن ایرانی در المپیک‌ بعدی افزایش می‌یابد. این وعده‌ها بعد از بازی‌های آسیایی گوانگجو از سوی مسوولان وقت جدی‌تر مطرح شد، چون سطح توقع هم از بانوان بالاتر رفته بود، اما بخشی از موفقیت بانوان در گوانگجو در رشته‌هایی رقم خورد که در فهرست ورزش‌های المپیکی قرار نداشت و همین باعث شده کارشناسان با نزدیک‌تر شدن به المپیک و با توجه به رشته‌هایی که ایران در بخش بانوان در آنها شانس کسب سهمیه دارد بخت زیادی برای بانوان ملی‌پوش قائل نباشند. اما بعد از کسب ۲ سهمیه تیراندازی، آرزو معتمدی در قایقرانی با کسب سهمیه به عنوان نخستین زن المپیکی قایقرانی شناخته شد تا معلوم شود همه چیز ممکن است طبق پیش‌بینی‌ها جلو نرود. بدون شک اگر رشته‌هایی مثل کاراته و ووشو و حتی شطرنج المپیکی بودند سهم ملی‌پوشان ما بیشتر از این بود.
    به هر حال تلاش برای حضور در بزرگ‌ترین رویداد ورزشی جهان ادامه دارد، اما ما بیشتر باید در فکر کم کردن فاصله ورزش بانوان کشورمان با دنیا باشیم و هر سدی که مانع پیشرفت است را بشکنیم تا روزی بتوانیم به مدال‌آوری بانوان، در المپیک رشته‌های مختلف تکیه کنیم.
    اکبرآبادی: با سرعت به سمت پیشرفت می‌رویم
    مرضیه اکبرآبادی، معاون امور بانوان و توسعه ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان در این زمینه به «جام‌جم» می‌گوید: درست است که با هدف و ایده‌آل خود در این بخش فاصله زیادی داریم، اما مهم این است که با سرعت خوبی به سمت توسعه پیش می‌رویم تا بتوانیم در آینده‌ای نزدیک به‌آنچه شایسته ورزش بانوان در ایران است دست یابیم.
    وی ادامه داد: قهرمانی ملی‌پوشان ما در گوانگجو گویای این واقعیت است که ما در تعدادی از رشته‌ها توانستیم سهمیه المپیک را کسب کنیم و در مدت باقیمانده امیدواریم سهمیه بیشتری بگیریم. از بعد از بازی‌های آسیایی برنامه‌ریزی دقیقی برای حضور ورزشکاران زن در تورنمنت‌ها و مسابقات برون‌مرزی و داخلی انجام دادیم که امیدواریم نتیجه‌بخش باشد.
    وی درخصوص قرار گرفتن ورزش بانوان و همگانی در قالب یک معاونت در چارت جدید وزارت ورزش و جوانان گفت: این نشان‌دهنده نگاه ویژه به ورزش زنان در دو بعد قهرمانی و همگانی است. در حقیقت باید تلاش کنیم ورزش بانوان را در هر دو مسیر توسعه دهیم که در دو حوزه پیگیری خواهیم کرد و پرداختن به هر یک به موفقیت بانوان ورزشکار در عرصه قهرمانی می‌انجامد.
    اکبرآبادی با اشاره به سهم غیرقابل انکار بانوان در مدال‌آوری و ارتقای جایگاه کشورها در میادین بین‌المللی خاطرنشان کرد: خوشبختانه در ۴ سال اخیر نگاه متفاوتی به ورزش بانوان در کشور وجود داشته که نشان‌دهنده علاقه برای پیشرفت ورزش بانوان است. بنابراین در همین راستا سعی می‌کنیم با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی، بهره‌گیری از مربیان داخلی و حتی خارجی، استفاده از پزشک متخصص و روان‌شناس در اعزام و حضور در دوره‌های آموزشی مختلف که با هدف ارتقای سطح علمی مربیان انجام می‌شود، زمینه لازم برای پیشرفت را فراهم کنیم. آنچه مسلم است این که در برخی رشته‌ها به دلایل مختلف هنوز قابلیت رقابت یا حتی کسب سهمیه حضور در المپیک را نداریم، اما قرار نیست این موضوع دائمی باشد چون می‌توانیم زمینه پیشرفت را فراهم کنیم و نتیجه آن را هم ببینیم. این را در بازی‌های آسیایی گوانگجو ثابت کردیم.
    برای اشتراک این مطلب در فیس بوک کلیک کنید
    برچسب ها :
    نظرات کاربران در "آیاگام‌هایی برای کم کردن فاصله ورزش بانوان با دنیابرداشته ایم؟"
    تازه ترین اخبار