قالب خبری داریا نیوز

آیا واقعا بضاعت تیمهای ملی پنگ پنگ  اعزامی به مسابقات آسیایی هند در همین قد و قواره بود؟

سوالی ساده اما موشکافانه  میتواند پاسخی باشد برای افکار عمومی  تمامی  دوستداران به این رشته مظلوم و متاسفانه گرفتار .آنچه از این سوال مشخص است جواب دادن به آن از دو منظر مورد بررسی است .اول جواب مثبت به آن یعنی تایید این سوال ودوم جواب منفی به این سوال.!!!بررسی جواب مثبت به این سوال نشان دهنده  آن است که کسانی که میدانستند بضاعت تیم ملی پینگ پنگ ایران در این حد و اندازه می باشد چرا و به چه علت در پی ارتقاء عینی و عملی آن نبودند؟واگر کاری انجام داده اند گزارش کنند که چه کارهایی انجام پذیرفته است؟

در حوزه آقایان کمپ اشلایگر خوب اما کافی نخواهد بود .مگر میشود در طول یک مدت زمانی کم آن هم برای رشته  حساسی همانند پینگ پنگ   دل خوش کرد و امیدوار به یک خروجی مفید و قابل قبول بود؟با اردوهای مقطعی دوره ای   خارجی نمیتوان انتظار نتیجه گیری  و پیشرفت قابل توجه ای را داشت.

در حوزه  پاسخ گویی به  سوال در نوع دوم یعنی جواب منفی  باید گفت که  خود بخود دست اندرکاران و برنامه ریزان مقصران اصلی این  نتایج هستند چرا که وقتی  مدیران ومربیان و مسئولان یک تیم می دانند که تیم  مورد نظر پتانسیل  پیشرفت و موفقیت را دارد می بایست از هر طریق ممکن در پی ایجاد زمینه های ارتقاء کیفی و حرفه ای آن تیم برآیند.بکارگیری مربیان قدرتمند و توانا  و از همه مهمتر نظارت بر اردوها و عملکرد مربیان  از اصلی ترین شاخصه های یک سیستم وروند ورزشی موفق و کارآمد محسوب می شود.در هر صورت به نظر نویسنده ؛ایران و ایرانی   ورزشکار ظرفیت  و استعداد  پیشرفت وموفقیت را در تمامی رشته های  ورزشی دارد همانگونه که در اکثر رشته های ورزشی  خود ش را خوب  نشان داده است.در کشتی فرنگی  وبیشتر رشته های رزمی  ووزنه برداری و والیبال و… که باز هم در قاره کهن قهرمانان جهانی بسیار قدرتمندی  وجود دارند ورزشکاران ایران توانستند با همت و تلاش  وهمچنین یک برنامه مدون به اهداف مورد نظر دست یابند.

در پایان این مقاله  با اعتقاد به اینکه  بضاعت بازیکنان ایرانی  خیلی فراتر از وضعیت فعلی است  قصد داریم مسئله اصلی تر و ریشه ای تر یعنی بضاعت مربیان ملی  و کشوری را بررسی نماییم.لطفا منتظر باشید.

نویسنده :سید منصور علوی