قالب خبری داریا نیوز

رحمت عالمیان و حسین عمرانی هرکدام باتقدیم کردن  دونفر ملی پوش در تنیس روی میزکشور علاوه بر رکوردار بودن صاحبان حقیقی و منطقی تیم های ملی  تنیس روی میز کشورتلقی می شوند.

رحمت عالمیان با مربیگری کاملا حرفه ای و فراتر از حد ایران توانسته است نفر اول و دوم تیم ملی بزرگسالان ایران رادر یک زیر زمین نمور   رشد و پرورش داده و صفحه جدیدی را در این رشته پیش روی  ما قراردهد.(پیشنهاد میکنیم که اعضای کمپ اشلاگر در این زیر زمین اعجاز برانگیز مشغول تمرین باشند)

حسین عمرانی  دیگر ملی ساز برجسته کشور  توانسته است فرزند ان خود را در دو حوزه آقایان و بانوان در تیم های ملی تثبیت نماید و این فرزندان افتخارات زیادی را بر کشور به ارمغان آورده ند.

مطمئنا با این وضعیت  اگر رحمت عالمیان پنج فرزند پسر   داشت  این پنج نفر قادر بودند تیم ملی ایران را تشکیل دهند.همچنانکه اگر حسین عمرانی  چند فرزند دیگر دراختیار داشت براحتی میتوانست  یک تیم ملی برای بانوان و آقایان از داخل منزل خود تربیت و تقدیم کشور نماید.

وقتی که این دونفر بتوانند فراتر از حد تصور مربیان داخلی و کادر فنی فدراسیون ملی پوشان قدری را تربیت کنند ؛طبق چه قانون و منطقی  نباید خود مربی فرزندان خود باشند؟چه کسی باید برای همچین اشخاص برجسته و جواب پس داده تصمیم بگیرد؟

طبیعتا کمیته فنی فدارسیون می بایست درباره این افراد تصمیم گیری کند  واین درصورتی است که(بجز یک نفر) نه تنها کادر محترم فنی فدراسیون بلکه تمامی مربیان منتخب  درکارنامه خود حتی یک ملی پوش یا  بازیکن معمولی را پرورش نداده و از آموزش وپرورش آن عاجزند…

در تعریفی که از مربی به ثبت رسیده میتوان گفت : مربی کسی است که بازیکنی را از شکل مبتدی آموزش داده و تا رده قهرمانی و ملی ارتقاء دهد… در صورتیکه امروزه بیشتر کسانی که نام مربی را یدک می کشند فقط و فقط بازیکنان آماده را که حاصل دسترنج و تجربه و عرق ریختن دیگران هستند مالک می شوند.

این روش نه تنها شبهه برانگیز بلکه کاملا غیر منطقی و ناامید کننده می باشد.

امروزه رحمت عالمیان و حسین عمرانی محک خوبی برای مربیان ملی و برجسته کشور تلقی می شوند .هرکس میخواهد خود را بسنجد باید بنای خود را بر این دونفر بگذارد.البته در کشور پهناور ما هستند کسانی که بصورت بی نام و نشان در حال رشد و پرورش بازیکنان هستند اما کماکان پشت  سد آهنین مربیگری در تیم ملی سالهاست  منتظر مانده اند.

اگر وضعیت تصمیم گیری و انتخاب در باره مربیان ملی به این نحو ادامه پیدا کند بزودی باید شاهد اعتراضات و پیگیریهای جدیدی در این حوزه باشیم.

مگر میشود کسی که خود هرگز نتوانسته است  حتی یک  بازیکن تربیت کند برای امثال رحمت عالمیان وحسین عمرانی  تعیین تکلیف نماید؟

بطور مثال : دانش آموز سال اول ابتدایی میتواند  بجای دبیر  باسابقه دبیرستان تدریس نماید؟

باید هر چه زودتر معضل مربیان صاحب حق مرتفع و حل و فصل گردد  چرا که در غیر این صورت عرصه تنیس روی میز کشور با بحران جدیدی به چالش کشیده خواهد شد.

همانگونه که قبلا  اطلاع رسانی کرده بویم خبرهای رسیده حاکی ازاعتراض و یا اعصاب  برخی مربیان  طراز اول کشورمی باشد و در صورت رخ دادن این رویداد تمام ارکان ورزش کشور زیر وسولا خواهد رفت ویقینا این اعتراض یا … برای مسئولین  فعلی گران تمام خواهد شد.

البته در این بین بقول برخی بزرگان وصاحب نظران این حوزه ممکن است برخی از این عزیزان دارای مدرک تحصیلی بالایی نباشند یا اینکه در حوزه زبان انگلیسی دارای مشکلاتی باشند و….

این مشکل منطقی  بسادگی قابل رفع خواهد بود.بحث ما بصورت متمرکزروی مربیگری است  زبان وعلم کلاسیک هم جای خود را دارد….

مدیر سایت : سید منصور علوی